Harcowanie po górach, czyli wyjazd bez Mamutów. - Użytkowników Motocykla Honda Pan-European ST1100/ST1300

Harcowanie po górach, czyli wyjazd bez Mamutów.

Forum Użytkowników Motocykla Honda Pan-European ST1100/ST1300 Strona Główna » TURYSTYKA » Harcowanie po górach, czyli wyjazd bez Mamutów.

Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat

Autor

Wiadomość

TomaszC
zasłuzony

Dołączył: 09 Kwi 2013
Posty: 1144
Przeczytał: 9 tematów

Pomógł: 15 razy
Ostrzeżeń: 0/3

Skąd: Włynkówko k.Ustki

Wysłany: Wto 13:45, 11 Lip 2017 Temat postu: Harcowanie po górach, czyli wyjazd bez Mamutów.

Plan wyjazdu – niemieckie Góry Harzu
Autor: Mamut
Modyfikacja: Lidka + Tomek
Realizacja: Lidka + Tomek

Czas wyjazdu: 23 -27 czerwca 2017

Wyjazd w piątek po pracy pod Berlin, żeby nie tracić soboty na dojazd. Z domu do Berlina mamy 420 km, więc przed zmrokiem zajechaliśmy na pierwszy nocleg.

Pod hotelem spojrzenie na licznik a tam 50 016 km (pomyślałem sobie: „Spili – już Cię doganiam” , ale chyba mi jeszcze trochę brakuje).

Nocleg, a raniutko Lidka - śniadanie w McDonaldzie, a ja paskudną kawę (fuj – do dziś czuję jej wstrętny smak – zdecydowanie nie polecam).

Na ten dzień w planach jest dojazd w Góry Harzu, ale zupełnie bez szaleństwa. Łącznie ok 250 km, ale po drodze zwiedzanie i co najważniejsze jazda lokalnymi drogami. W tym miejscu muszę pochwalić Angelę za lokalne dróżki. Wszystko równe, gładkie, puste – jazda to bajeczka, zwłaszcza, że pogoda idealna. Temperatura w okolicach 20 st.
Po godzinie spacerowej jazdy dojeżdżamy na kawę do Wittenbergi. Tak się złożyło, że prawie dokładnie 500 lat wcześniej (31 października 1517) Marcin Luter ogłosił 95 swoich tez, które w późniejszym czasie przyczyniły się do reformacji w Kościele.

Dalszy spacer po mieście obudził wspomnienia Lidki z dawnych czasów. Może ktoś jeszcze pamięta Piaskowego Dziadka?

Dalsza droga to kierunek Goslar w podnóża Gór Harzu. Ale żeby nie było tak prosto to przejeżdżając przez miasteczko Köthen Lidce przypomniało się, że była tam kilkakrotnie na wczasach zagranicznych z rodzicami w NRD! Okazało się, że to jest właśnie to miejsce. Wspomnienia ożyły

TU SAMA

A tu „S mamusiom i s torebkom” i jeszcze ze zdartym porządnie łokciem wysmarowanym gencjaną.
Były wspomnienia, było piwo, było gorąco

Dalej już tylko spokojnie w kierunku naszej miejscówki w Goslar. Po dojechaniu oczywiście wyjście „na miasto” A tu: człowiek czuje się jak w domu. Wszystkie samochody na tablicach mają dwie znajome literki GS.

Połaziliśmy, posmakowaliśmy lokalnych potraw, pooglądaliśmy śliczne miasteczko ze starą szachulcową zabudową, której u nas już jest bardzo mało.

Żeby to się nie zawaliło to Lidka musiała się namęczyć z całych sił

Kolejny dzień to HARCOWANIE

Plan zakładał wjazd na najwyższy szczyt Gór Harzu – Brocken ( 1142 m ), ale okazało się, że nie ma możliwości wjazdu, gdyż nie ma tam drogi. Na szczyt można dostać się wyłącznie kolejką lub pieszo. Z powodu mgły i deszczu i generalnie złych warunków widokowych odpuściliśmy szczytowanie i polecieliśmy zrealizować kolejny punkt programu, czyli Obóz Koncentracyjny w Nordhausen – Mittlebau –Dora, gdzie Niemcy w 1943 przenieśli produkcję rakiet V2 po zbombardowaniu Penemunde przez Aliantów.
Wszystko odbywało się w wydrążonych w górze tunelach, które zabezpieczały produkcję przed kolejnym zbombardowaniem. Życie straciło tam ok 20 000 więźniów z różnych części Europy.

Dalsza część dnia to serpentyny, widoki i ciągłe przebieranki (kondona włóż / kondona ściągnij)
Celem było miasto wspomnień z wczasów w NRD – Wernigerode. Po drodze jednak natknęliśmy się na dużą tamę (taka niemiecka Solina) ale z drobną atrakcją turystyczną – najdłuższym podwieszanym mostem. Czy on najdłuższy to nie wiem (może w promieniu 10 km, może stu, a może tysiąca), ale szło się po min dość długo, trochę mało stabilny był, ale wzrosty ciśnienia w męskiej części wyprawy nie wywołał. Jeśli chodzi o damską połowę ekipy, to wrzasku było co niemiara, piski i kleks w gaciach. Szczęśliwie jednak udało się dotrzeć do końca UFFFF.
Niektórzy zjeżdżali nawet na stalowej linie mocno w dół, ale mój plecak nie dał się namówić.

Po ekstremalnych eskapadach czas na relaks i wspomnienia. Wernigerode to kolejne, piękne, małe klimatyczne miasteczko w sercu gór Harzu. Tam oczywiście kawa, ciasteczko i wspomnienia.

31 lat minęło, a właściwie nic się nie zmieniło!

Z Wernigerode polecielim do kwaterki w Goslar przez Altenau. Trasa z Altenau do Goslar to je bajka!!  tego dnia zrobiona po zmroku, następnego dnia w pełni dnia. Nie wiem która pora lepsza, ale mógłbym latać tam i z powrotem bez końca!!

Dzień kolejny i ostatni harcowania. Zadzwonił Mamut i kazał jechać do Hann..Munden. Fajnie będzie mówił. No to pojechaliśmy. Było fajnie!

Tu rozmowa z Mamutem na potwierdzenie, że jest fajnie

Żeby dojechać do Hann.Munden trzeba było przekroczyć granicę NRD/RFN, ale jakoś jej nie zauważyliśmy.
Powrót do Goslar koniecznie przez Altenau, żeby jeszcze raz przeżyć to samo co dnia poprzedniego. Jak ja kocham tę robotę!!

I dzień ostatni DZIDA DO DOMU

Łącznie 3 dnie harcowania + dojazd
Nawinięte ok 1800 km
Wrażenia - bezcenne

Post został pochwalony 0 razy