Warto zobaczyć... - Użytkowników Motocykla Honda Pan-European ST1100/ST1300

Warto zobaczyć...

Forum Użytkowników Motocykla Honda Pan-European ST1100/ST1300 Strona Główna » TURYSTYKA » Warto zobaczyć...

Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat

Autor

Wiadomość

wojtek
zasłuzony

Dołączył: 01 Cze 2009
Posty: 665
Przeczytał: 14 tematów

Pomógł: 6 razy
Ostrzeżeń: 0/3

Skąd: TORUŃ

Wysłany: Pią 17:28, 13 Gru 2013 Temat postu: Warto zobaczyć...

Warto zobaczyć….

W tylu miejscach w Polsce już byliśmy, że mogłoby się wydawać, że nie ma dokąd jechać. Jednak w drugiej połowie sierpnia 2013 roku okazało się, że warto zobaczyć to, o czym w przewodnikach niewiele można przeczytać.
Ranek 18 sierpnia był wymarzony na wyjazd . Ciepło, bez deszczu. Ruszyliśmy w kierunku Białegostoku. W tej części Polski zapowiadano słoneczną pogodę , do tego bez greckich upałów. Dotarliśmy po południu do Rajgrodu. Po drodze była Ostróda, Olsztyn, Ełk Grajewo. Wybór Rajgrodu na miejsce noclegu był dziełem analizy mapy i informacji z przewodnika . No i w nazwie ten „raj’’ był obiecujący. Miasteczko nieduże . Wybraliśmy dróżkę , prowadzącą do dworku w Opartowie. Droga szutrowa , bez dziur, doprowadziła nas na miejsce, które od razu zauroczyło nas mazurskimi klimatami. Opartowo było kiedyś przepiękna posiadłością ziemską. Obecnie jedną część zajmuje ekskluzywny dworek – hotel .

[link widoczny dla zalogowanych]

Uploaded with [link widoczny dla zalogowanych]

Druga część należy do sympatycznej pani Krystyny, która w swoim domu wynajęła nam , można rzec apartament. Przez okno roztaczał się piękny widok na wielkie Jezioro Rajgrodzkie . Zejście do wody prowadziło po stromych kamiennych schodach . Popołudnie spędziliśmy na plaży i pomoście. Maleńkie piwko , pizza słoneczko, po prostu mamy czas na życie.

[link widoczny dla zalogowanych]

Uploaded with [link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

Uploaded with [link widoczny dla zalogowanych]

Obeszliśmy cały rozległy teren należący przed wojną do rodziny Niedźwiedzkich. Po wojnie w 1945 r. właściciele opuścili Opartowo. W 1950 roku osiedlili sie tu rodzice pani Krystyny, u której mieszkaliśmy. Przyjechali z Wileńszczyzny. W budynkach gospodarczych była nawet fabryka cukierków. Dworek popadał w ruinę i ten współczesny budynek jest repliką zabytku. Do tej posiadłości przylega stodoła i budynek gospodarczy oraz sad , który jest starszy od nas. Jabłonie , śliwy , grusze rosną ekologicznie ,żadnej chemii. Zajadaliśmy te malutkie niemal rajskie jabłuszka . Czas zatrzymał się …. .
Po 420 km znaleźliśmy miejsce, które naprawdę warto zobaczyć, nacieszyć się spokojem ,ciszą i bajecznymi widokami.

[link widoczny dla zalogowanych]

Uploaded with [link widoczny dla zalogowanych]

Jest poniedziałek 19 sierpnia wcześnie rano jakiś kapuśniaczek z nieba psuje humor, ale to tylko taka słabiutka kapanina . Po śniadanku już było sucho. Tego dnia pojechaliśmy trasą moich wspomnień z 1978 roku. Lipsk , Rudawka , Sejny – to miejsca ,które przemierzyłam pieszo i autobusami w czasie obozu wędrownego. Byłam z koleżanką opiekunką grupy dzieci z mojej rodzinnej miejscowości. Ta sentymentalna wyprawa przez Puszczę Augustowską i Suwalszczyznę przywróciła okruchy wspomnień sprzed ponad 30 lat. Lasy są ciągle piękne i pachnące żywicą, jeziora dzikie niedostępne . Na łąkach konie , bociany szykujące się do drogi , żurawie. W tym krajobrazie obok nowych eleganckich domów są chaty jak ze skansenu. Niektóre zamieszkane, inne chylą się ku ziemi.
Droga nr 8 Suwałki – Augustów to niekończący się sznur ciężarówek. O wyprzedzaniu nie ma nawet co myśleć. Wróciliśmy do Rajgrodu. W ogrodzie objadamy się pysznymi malinami , w sadzie rajskie jabłuszka ,na pomoście pełen relaks, słowem sielanka i daleko od zgiełku świata.
Wtorek 20 sierpnia był dniem na zwiedzanie Rajgrodu, pływanie rowerem wodnym po jeziorze i wylegiwanie się na pomoście. Pogodynka przepowiadała załamanie pogody, ale prognoza, delikatnie mówiąc, minęła się z prawdą. Ścieżka wzdłuż jeziora zachęcała do spaceru. Rajgród to miasteczko z niewielkim trójkątnym rynkiem i pięknym neogotyckim kościołem, którego wieże widać, gdy pływa się po jeziorze. Niewiele miejsc przy linii brzegowej jest dostępnych dla turystów. Dominują gęste szuwary sprawiające wrażenie , że to miejsce jest rajem dla ptaków, wędkarzy i komarów. Zatoczki , półwyspy , wysepki wyglądają malowniczo.

W środę 21 sierpnia ruszamy z Rajgrodu w kierunku Białegostoku. Pierwszy przystanek a stacji benzynowej tuż przed miastem i nagle pada deszcz, momentami po prostu leje. Cierpliwie czekamy , pijemy kawę (na orlenie niezła) i chrupiemy princessę ( była w promocji). W końcu ubieramy deszczówki i jedziemy do Supraśla. W Białymstoku przebudowa drogi załamała nawigację , po dróżkach osiedlowych szczęśliwie wyjechaliśmy na drogę prosto do Supraśla. Na obrzeżach tego maleńkiego i zabytkowego miasteczka zaskoczył nas ogromny luksusowy budynek Hotelu SPA . Dobrze , że go nie widać z centrum ,w którym jest tak , jak na planie filmu „U pana Boga w ogródku’’. Atmosfera spokoju , niewielki ruch, cisza między niskimi budynkami mieszkalnymi i domkami tkaczy. Na wieżyczce, w samym środku miasta, bocian na gnieździe ! Nie udało się odwiedzić Adama z forum , który wyjechał służbowo z tego pięknego miasteczka , ale dał nam parę cennych wskazówek telefonicznie, jak jechać, żeby nie ominęły nas miejsca warte zobaczenia. Dziękujemy, dziękujemy bardzo.

[link widoczny dla zalogowanych]

Uploaded with [link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

Uploaded with [link widoczny dla zalogowanych]

Ruszyliśmy nowiutką asfaltową dróżką do Kuźnicy. Pusta szosa miejscami wiodła tuż przy granicy białoruskiej. Na Białoruś nie tak łatwo wjechać , kolejka ciężarówek miała kilkanaście kilometrów , samochody osobowe stały w krótszym ogonku, to przygnębiający widok. W drodze powrotnej wypatrzyliśmy polną drogę wiodącą na pas graniczny. Wojtkowi udało się ominąć wszelkie kontrole, przeszedł po zaoranej ziemi na białoruską stronę. Co prawda napisy informowały , że teren jest monitorowany , ale co tam złamaliśmy przepisy. Dookoła czas jakby się zatrzymał , domki i chałupki rzadko mijamy, ale życie też tu się toczy.

[link widoczny dla zalogowanych]

Uploaded with [link widoczny dla zalogowanych]

Potem mkniemy malowniczą dróżką przez Krynki do Kruszynian. Po drodze zatrzymujemy się w Bohonikach przy meczecie. Kruszyniany to juz legenda tatarska. W pomalowanym na zielono meczecie z kopułą zwieńczoną półksiężycem , poznaliśmy historię i tradycje Polaków o tatarskim pochodzeniu. Bardzo ciekawie przedstawił ją przewodnik Dżamil Gembicki. Do meczetu weszliśmy bez butów i nasze stopy odpoczywały na mięciutkich ślicznych dywanach . W drewnianej świątyni podzielonej na część męską i żeńską ściany ozdabiały tkaniny, na których wypisano wersety z Koranu.

[link widoczny dla zalogowanych]

Uploaded with [link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

Uploaded with [link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

Uploaded with [link widoczny dla zalogowanych]

Kruszyniany zasłynęły z tatarskich smakołyków przygotowywanych pod okiem Dżennety Bogdanowicz w Tatarskiej Jurcie. Drewniany dom ma niepowtarzalny klimat dzięki zgromadzonym tatarskim pamiątkom . Zdjęcia, stroje, nakrycia głowy, przedmioty codziennego użytku przypominały dawne dzieje tatarskich rodzin , mieszkających tu od XVII wieku. Bardzo podobał mi się pomysł, żeby każdy kto chce posmakować niecodziennych specjałów, mógł zapoznać się z tradycjami kuchni tatarskiej . Na stół położono wielką kartkę A5 z informacjami, nazwami i zdjęciami tatarskich potraw. Wzięłam ją na pamiątkę pobytu w Kruszynianach. Pyszne były kołduny z rosołem, słodkie oblane miodem i posypane makiem czak- czaki.

[link widoczny dla zalogowanych]

Uploaded with [link widoczny dla zalogowanych]

Polecamy stronę internetową [link widoczny dla zalogowanych] kruszyniany.pl Za Kruszynianami ku naszemu rozczarowaniu ta cudna asfaltowa droga po prostu skończyła się . Tylko albo aż 5 km brakowało, żeby dojechać po asfalcie do drogi nr 65 na Białystok. Nasza czerwona pancia poszarzała od pyłu unoszącego się z białawego tłucznia . Ostre kamyki , dziury bardzo spowolniły jazdę. No i w końcu szosa do Białegostoku.
Wypatrujemy znaku z napisem Królowy Most, który znają fani serialu ,,U pana Boga w ogródku’’ , ten film doskonale odtwarza klimat małych miejscowości na wschód od Białegostoku . Zatrzymujemy się ,aby zrobić fotki .

[link widoczny dla zalogowanych]

Uploaded with [link widoczny dla zalogowanych]

Wracamy do Rajgrodu , gdzie jest nasze fajne nocowanie.
Deszczowy front dał o sobie znać od rana w czwartek 22 sierpnia. Pożegnaliśmy naszą przemiłą panią Krysię i skierowaliśmy się na południe od Rajgrodu. Pierwszy wariant trasy na Siedlce upadł, bo deszcz siąpił coraz mocniej . Na zachodzie widać było rozjaśnione niebo. Trasa na Mińsk Mazowiecki okazała się znacznie łaskawsza. Po co w tę stronę?
Chcieliśmy skonfrontować filmowe Wilkowyje z rzeczywistym światem Jeruzal , gdzie nagrywany jest serial. Trafiliśmy bez problemu , wprost przed słynny sklep wielobranżowy także słynnej pani Więcławskiej z legendarną ławeczką. Zrobiliśmy zdjęcia, potem obejrzeliśmy kościół , który w filmie jest miejscem społecznych dyskusji. Mieszkańcy tej malutkiej miejscowości wykorzystują te 5 minut popularności. Naprzeciwko sklepu można kupić pierogi Solejukowej, widokówki , naklejki reklamujące filmowe Wilkowyje.

[link widoczny dla zalogowanych]

Uploaded with [link widoczny dla zalogowanych]

Dowiedzieliśmy się , że niedaleko ekipa „Rancza’’ kręci zdjęcia do kolejnych odcinków. Pojechaliśmy na plan filmu. Właśnie Pietrek z Jolą powtarzali scenę, jak wchodzą do budynku Radia Wilkowyje. My , prawie jak paparazzi, pstryknęliśmy kilka zdjęć aktorom. Po powrocie do domu okazało się , że Katarzyna Żak wystąpi z recitalem w hotelu Aubrecht za Człuchowem . Poznaliśmy aktorkę odtwarzającą rolę Solejukowej z zupełnie nieznanej strony. Pięknie śpiewała piosenki Młynarskiego , Osieckiej i opowiadała o sobie z poczuciem humoru. Wzięliśmy zdjęcie (siedzimy na kultowej ławeczce) i mamy autograf sympatycznej aktorki.
Z Jeruzal ruszyliśmy do Kazimierza Dolnego. Kilkakrotnie byliśmy w tym miasteczku i zawsze bardzo chętnie do niego powracamy . Klimat Rynku ze studnią, kawiarenkami i kramikami pełnymi staroci ,koronek , obrazów i innych dzieł sztuki jest niepowtarzalny. Spacer brukowanymi uliczkami kończymy przy małym piwku, kawie i szarlotce.

[link widoczny dla zalogowanych]

Uploaded with [link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

Uploaded with [link widoczny dla zalogowanych]
Patrzymy, jak ludzie wolno się przechadzają, wszyscy maja po prostu czas na życie.
Rano 24 sierpnia żegnamy Kazimierz Dolny, odwiedzamy na chwilkę piękne Puławy, bo to miasto, w którym Wojtek spędził dwa lata swego młodego życia. Z szybszym biciem serca wspomina czas w mundurze, a z nostalgią brak nawet murów tej jednostki.
Stwierdziliśmy , że warto zobaczyć Lipce Reymontowskie, gdzie 40 lat temu nagrywano film „Chłopi’’. W tej małej miejscowości za Skierniewicami trafiliśmy do Galerii Staroci i Pamiątek Regionalnych. W prywatnych zabudowaniach pan Zbigniew Stań utworzył kilka pomieszczeń, w których gromadzi łowickie stroje ludowe, meble , obrazy, urządzenia niezbędne w kuchni i gospodarstwie, oraz wozy, sanie uprzęże. Na podwórku jest spichlerz z 1886 r.

[link widoczny dla zalogowanych]

Uploaded with [link widoczny dla zalogowanych]

Ocalił on od zapomnienia obraz wsi z minionej epoki. Bardzo nas zaciekawiła niezwykle bogata wystawa poświęcona realizacji „Chłopów’’ w Lipcach i Pszczonowie. Pan Zbigniew miał 17 lat, gdy we wsi pojawiła się ekipa filmowa. Zebrał autografy prawie wszystkich aktorów. Potem gromadził wszelkie wycinki prasowe o realizacji filmu. Zbierał rekwizyty, które reżyser dostawał lub kupował od miejscowej ludności. Naszą uwagę zwrócił unikalny zbiór ponad 100 egzemplarzy powieści „Chłopi’’ wydanych w różnych językach. Brak mu tylko wydania w języku chińskim, bo jak powiadał takowe też istnieje.
Pan Zbigniew Stań i jego żona z ogromną pasją przygotowują eksponaty do wystawienia. Renowacja wymaga cierpliwości. W błękitnej chatce w zielonym ogrodzie można kupić pamiątki ,odzwierciedlające życie na wsi dawno temu. Warto zajrzeć do Lipiec , aby poznać ludzi, którzy z taka pasją tworzą historię naszego pięknego kraju. Polecamy.

[link widoczny dla zalogowanych]

Uploaded with [link widoczny dla zalogowanych]

Nastało wczesne popołudnie i czas było wracać do domu . Wielka szkoda, bo wakacje się dla nas skończyły. Nasza Honda niezawodna , troszkę przykurzona, ale za chwilę znowu będzie gotowa do drogi. Podczas tej wyprawy przejechaliśmy 2073 km . Myślimy dokąd wybierzemy się w kolejnym sezonie. ….. i już wiemy.

Na Święta Bożego Narodzenia i Nowy Rok 2014
życzymy miłości ciepła i spokoju.
Niech spełnią się wszelkie marzenia.

Pozdrawiamy Danka i Wojtek

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez wojtek dnia Pią 21:37, 13 Gru 2013, w całości zmieniany 2 razy